Over mij

Welkom op mijn website! Mijn naam is Larissa. Geboren en getogen tussen de uitgestrekte weilanden: in Flevoland. Na negentien jaar ruilde ik het geluid van tractoren in voor het geluid van auto’s, rumoer en klinkend servies: Leeuwarden. Inmiddels ben ik terug in het oude vertrouwde Flevoland, maar mis ik de Friese stad enorm. Ik kom er dus graag in mijn vrije tijd voor het bezoeken van vriendinnen en de stad.

Als vanaf het moment dat ik kon schrijven kun je mij uittekenen met een schrift en een (vul)pen. Zelfs in de technologische wereld van tegenwoordig heb ik altijd een schrift en een pen op zak. Sinds 2018 run ik mijn eigen communicatie- en tekstbureau

Naast de vulpen ontdekte ik ook al heel jong de fotocamera en op mijn veertiende kocht ik mijn eerste Nikon D3200. Met deze camera heb ik jarenlang gefotografeerd en mijzelf kunnen ontwikkelen als fotograaf. Inmiddels heb ik wat beter apparatuur en meer kennis, waardoor ik ook van deze hobby mijn beroep heb kunnen maken. 

Liefs, 

Larissa

Hoe het tij keerde.

Tranen in je ogen en een glimlach op je gezicht. Dat is wat ik krijg bij het nabewerken van de foto’s van een newborn shoot. Als jong meisje was ik erg verlegen en onzeker. Dat is precies wat kinderen aanvoelen. Ze kwamen niet vanzelf naar mij toe, maar liepen altijd naar de anderen toe met wie ik in een gezelschap was. Ditzelfde geldt voor honden, trouwens. Blijkbaar vinden ze mij dus niet leuk, dacht ik altijd. 

Tot ik in een bepaalde fase in mijn puberteit minder onzeker begon te worden en langzaam toenadering zocht met kinderen. Ik had steeds vaker oogcontact met kinderen, er werd naar mij gezwaaid – en dus durfde ik zelf ook naar hen te zwaaien. Het tij keerde. Als beginnend fotograaf vroeg een kennis van mij haar pasgeboren baby vast te leggen. Om te oefenen. Leuk toch, zei ze.

Leuk? Het was niet alleen leuk: het was prachtig! Er ging een knop om: ik was op slag verliefd. Verliefd op deze baby. Verliefd op het fotograferen ervan. Ik begon mijn horizon nog verder te verbreden. Ineens zwaaide ik naar kinderen. Ik maakte oogcontact met baby’s om vervolgens naar ze te lachen. En krijg nou wat! Ze lachen terug. Zelfs honden kwamen ineens naar me toe! Wat gebeurde er? Als je dit nu leest en al van jongs af aan dol bent geweest op kinderen dan vraag je je vast af: hoe dan?! Maar het zat er niet. rken van de foto’s van een newborn shoot. Als jong meisje was ik erg verlegen en onzeker. Dat is precies wat kinderen aanvoelen. Ze kwamen niet vanzelf naar mij toe, maar liepen altijd naar de anderen toe met wie ik in een gezelschap was. Ditzelfde geldt voor honden, trouwens. Blijkbaar vinden ze mij dus niet leuk, dacht ik altijd. 

En nu… nu doe ik niets liever dan in de buurt zijn van baby’s en kinderen. Met ze te lachen en spelen en ik kan niet wachten om de baby van één van mijn vriendinnen (uitgerekend in de zomer van 2023) van dichtbij te kunnen zien opgroeien. Om nou meteen een carrièreswitch te maken naar een kinderdagverblijf (of een ander beroep met kinderen) is ook zo wat: ik beoefen al een super leuk beroep als tekstschrijver en fotografeerde immers al jaren! En dus werd het idee snel geboren… Ik werd newborn fotograaf. 

Hoe het tij keerde.

Tranen in je ogen en een glimlach op je gezicht. Dat is wat ik krijg bij het nabewerken van de foto’s van een newborn shoot. Als jong meisje was ik erg verlegen en onzeker. Dat is precies wat kinderen aanvoelen. Ze kwamen niet vanzelf naar mij toe, maar liepen altijd naar de anderen toe met wie ik in een gezelschap was. Ditzelfde geldt voor honden, trouwens. Blijkbaar vinden ze mij dus niet leuk, dacht ik altijd. 

Tot ik in een bepaalde fase in mijn puberteit minder onzeker begon te worden en langzaam toenadering zocht met kinderen. Ik had steeds vaker oogcontact met kinderen, er werd naar mij gezwaaid – en dus durfde ik zelf ook naar hen te zwaaien. Het tij keerde. Als beginnend fotograaf vroeg een kennis van mij haar pasgeboren baby vast te leggen. Om te oefenen. Leuk toch, zei ze.

Leuk? Het was niet alleen leuk: het was prachtig! Er ging een knop om: ik was op slag verliefd. Verliefd op deze baby. Verliefd op het fotograferen ervan. Ik begon mijn horizon nog verder te verbreden. Ineens zwaaide ik naar kinderen. Ik maakte oogcontact met baby’s om vervolgens naar ze te lachen. En krijg nou wat! Ze lachen terug. Zelfs honden kwamen ineens naar me toe! Wat gebeurde er?

 Als je dit nu leest en al van jongs af aan dol bent geweest op kinderen dan vraag je je vast af: hoe dan?! Maar het zat er niet. rken van de foto’s van een newborn shoot. Als jong meisje was ik erg verlegen en onzeker. Dat is precies wat kinderen aanvoelen. Ze kwamen niet vanzelf naar mij toe, maar liepen altijd naar de anderen toe met wie ik in een gezelschap was. Ditzelfde geldt voor honden, trouwens. Blijkbaar vinden ze mij dus niet leuk, dacht ik altijd. 

En nu… nu doe ik niets liever dan in de buurt zijn van baby’s en kinderen. Met ze te lachen en spelen en ik kan niet wachten om de baby van één van mijn vriendinnen (uitgerekend in de zomer van 2023) van dichtbij te kunnen zien opgroeien. Om nou meteen een carrièreswitch te maken naar een kinderdagverblijf (of een ander beroep met kinderen) is ook zo wat: ik beoefen al een super leuk beroep als tekstschrijver en fotografeerde immers al jaren! En dus werd het idee snel geboren… Ik werd newborn fotograaf. 

Favorieten

Soloreizen. Cappuccino’s. Amsterdam. Herfst. De Veluwe. Wandelen. Horloges. Veldboeketten. Autorijden. Kopen zonder Kijken. Tattoo’s. 

Feitjes

Studie.
Voordat ik in Leeuwarden communicatie ging studeren, heb ik in Zwolle de opleiding tot mediaredacteur afgerond.

Soloreizen.
In 2022 ben ik voor het eerst op soloreis gegaan naar Lissabon. Dat beviel zo goed dat ik in 2023 twee maanden in mijn uppie door Bali ben gereisd en al meerdere solotrips achter de rug heb. Er staat ook altijd wel minstens één soloreis gepland…

Studentenstad.
Op mijn negentiende ben ik vanwege mijn studie naar Leeuwarden verhuisd, waar ik 3,5 jaar heb gewoond.

The usual.
Enigskind. Tien jaar gedanst en op een blauwe maandag op turnen gezeten. Via het mbo naar het hbo. 

Newbornfotograaf

Wat is een newbornfotograaf?

Een newbornfotograaf is een fotograaf gespecialiseerd in het fotograferen van baby’s. Onder newborn verstaan we baby’s die recentelijk zijn geboren. 

Wat doet een newbornfotograaf?

Een newbornfotograaf fotografeert de baby in de eerste weken na de bevalling. Een newbornfotoshoot kan al vanaf drie weken na de bevalling, soms zelfs eerder. 

Waarom een newbornfotograaf inhuren voor newbornfotoshoot?

De newbornfotograaf weet hoe een baby zich beweegt en wat de behoeften zijn van de baby en ouders. Door in te spelen op het gedrag worden de foto’s gemaakt rondom de dagelijkse routine van de baby. De baby hoeft zo geen slaapje of flesje te missen. Ook weet de newbornfotograaf hoe je een baby het best op de foto kunt zetten. Je kunt een baby immers niet vragen ‘even anders te poseren’. De newbornfotograaf beheerst trucs om de baby zo mooi en natuurlijk mogelijk op de foto te krijgen.

Fotograferen aankondiging zwangerschap

Ben je zwanger en willen jullie de zwangerschap aankondigen door middel van een leuke foto? Dat kan! Vraag naar de mogelijkheden en tarieven voor het fotograferen van een zwangerschapsaankondiging.

Neem contact op

Willen jullie de newbornfotoshoot op voorhand vast plannen? Dat kan! Neem contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek of plan direct een datum.

Chat openen
Newbornshoot plannen
Scan de code
🔔 Hoi! Stuur mij nu een bericht om een datum af te spreken voor jouw newbornshoot! Heb je een vraag? Ook dan kun je natuurlijk altijd een berichtje sturen!